Tromgeroffel in Groningen

Tromgeroffel in Groningen

De Martinitoren in Groningen schijnt sinds vrijdagavond 15 februari iets schever te staan. Door strak tromgeroffel in het soospand aan de Lorentzstraat heeft de Groninger toren iets weg van die van Pisa.
De workshop die Doun Doun Clakson hier gaf voor een groep jongeren met autisme was in meerdere opzichten leerzaam. Zo heb ik bijvoorbeeld nooit geweten dat autisten op de details letten waardoor er snel een ritme ingestudeerd kon worden.
Vooraf weet je niet wat je moet verwachten, maar we hadden er veel zin in. Dat had de groep ook en na aankomst speelden we ons eerst warm. Onder de bezielende leiding van Leo volgde daarna de workshop. Vanwege de enorme belangstelling waren er te weinig trommels, maar dat werd opgelost door het indelen in twee groepen.
Terwijl de ene groep erop los sloeg, konden de anderen ritmisch meespelen op bellen en allerlei andere ritme-instrumenten werden bespeeld. Na verloop van tijd werd er van instrument geruild, zodat iedereen de kans kreeg djembé, want dat bleek toch de grote favoriet, te spelen.
De bas, slap en toon gaven eigenlijk geen problemen en het vraag (Mali) en antwoord (Senegal) dreunden door het gebouw. De akoestiek was geweldig, zodat de trillingen van de met geitenvel bespannen trommels flink doordreunden. De tijd vloog om en het stond als een huis. Ook de solo’s mogen niet onvermeld blijven en de conclusie dat dit voor herhaling vatbaar is.

Jelle Edelenbosch